Zabytkowy budynek koszarowy wzniesiony na przełomie XIX i XX wieku. Od chwili zakończenia budowy aż do 1915 roku wykorzystywany przez stacjonujące w Zambrowie wojska rosyjskie.

W okresie niepodległej Polski przeznaczony na potrzeby 71. Pułku Piechoty. Mieścił sale sypialne żołnierzy oraz jadalnię. Za budynkiem rozpościerał się plac alarmowy koszar, który we wrześniu 1939 roku stał się miejscem przetrzymywania polskich żołnierzy, wziętych do niewoli w bitwie pod Andrzejewem. Nieopodal gmachu mieściły się: magazyn oraz dwupiętrowy budynek komendantury najpierw 71. Pułku Piechoty, a po utworzeniu Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty, całego garnizonu.

Komendantura - najważniejszy obiekt koszar - była miejscem pracy komendanta, siedzibą kancelarii pułkowej, miejscem odpraw i narad, a także przechowywania sztandaru 71 Pułku Piechoty.

Podczas II wojny światowej budynek wykorzystywały stacjonujące w mieście wojska radzieckie i niemieckie.

Po wojnie stacjonowało w nim wojsko polskie, m. in. 33 Pułk Czołgów Średnich 1 Dywizji Zmechanizowanej im. T. Kościuszki. Pod koniec lat pięćdziesiątych służył jako siedziba Szkoły Podstawowej nr 3, Państwowego Domu Dziecka. W latach siedemdziesiątych mieścił się Zakład Produkcyjny "Mera -Błonie".

Obecnie - Zespół Szkół nr 1 im. Generała Stefana Roweckiego "Grota"