Zabytkowy budynek koszarowy zbudowany w 1892 roku. W latach 1901-1915 służył stacjonującym w Zambrowie wojskom carskim. Charakterystycznym elementem budynku była umieszczona w jego wnętrzu na parterze, nieistniejąca obecnie, tzw. "cerkiew domowa" .Wejście do niej wskazywał dekoracyjny przedsionek.

W okresie dwudziestolecia międzywojennego budynek służył najpierw 71 Pułkowi Piechoty (od 1926 roku), od 1929 roku kompaniom Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty (mieściły się tu bogato wyposażone sale wykładowe), a od 1937 roku stał się siedzibą 3 i 4 baterii szkolnej Mazowieckiej Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii im. Generała J. Bema.

Po II wojnie światowej budynek służył Ludowemu Wojsku Polskiemu, między innymi Pierwszemu Batalionowi Szkoły Podoficerskiej 104 Samodzielnego Pułku Piechoty, a następnie 14 Batalionowi Rozpoznawczemu 1 Dywizji Zmechanizowanej im. T. Kościuszki. Na ścianie szczytowej (po lewej stronie od wejścia głównego) znajduje się pobielona powierzchnia, która pełniła funkcję ekranu, do wyświetlania filmów. W latach późniejszych obiekt został przeznaczony na mieszkania dla ludności cywilnej.