Zabytkowy budynek koszarowy powstały na przełomie XIX i XX wieku, do 1915 roku służył stacjonującym w Zambrowie wojskom carskim.

Od 1926 roku służył żołnierzom 71 Pułku Piechoty. Rozkazem dowódcy pułku, płk Romana Borzęckiego z 1929 roku przeznaczony na potrzeby nowo tworzonej w Zambrowie Szkoły Podchorążych Piechoty. Tuż obok budynku znajdowała się brama główna prowadząca do wnętrza koszar szkoły. W 1937 roku przeznaczony dla 1 i 2 baterii lekkiej Mazowieckiej Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii im. J. Bema. Mieszkał tu w czasie kursu rocznika 1938-1939 Jan Kwiatkowski - Nowina - syn ówczesnego wicepremiera Eugeniusza Kwiatkowskiego.

Za budynkiem w 1929 roku wybudowano elektrownię garnizonową, która początkowo dostarczała prąd wyłącznie do budynków koszarowych, a od 1932 roku zaopatrywała w energię elektryczną całe miasto.

Po II wojnie światowej budynek służył potrzebom Ludowego Wojska Polskiego, między innymi był wykorzystywany przez Drugi Batalion Piechoty 10 Samodzielnego Pułku Piechoty. W latach późniejszych obiekt przeznaczony na potrzeby ludności cywilnej.