Zabytkowy budynek koszarowy, zbudowany na przełomie XIX i XX wieku, do 1915 roku służył stacjonującym w Zambrowie wojskom carskim. W okresie stacjonowania 71 Pułk Piechoty - oznaczony symbolem M. 20 - stanowił siedzibę Ogniska Żołnierskiego, którego uroczyste otwarcie nastąpiło 24 kwietnia 1929 roku. Zadaniem placówki było krzewienie oświaty wśród żołnierzy pułku. Dużą rolę odegrali tu członkowie Koła Polskiego Białego Krzyża, organizacji założonej w Zambrowie przez Janinę Borzęcką, żonę dowódcy pułku.

Koło PBK zajmowało się przede wszystkim organizowaniem kursów oświatowych wśród żołnierzy. Wykłady obejmowały materiał z takich przedmiotów, jak: język polski, historia, geografia, przyroda i odbywały się w ramach codziennych pogadanek. Prowadziło tutaj także działalność Koło Rodzin Wojskowych w czterech sekcjach: opieki nad dzieckiem, sportowej, zawodowego przygotowania kobiet oraz finansowej.

Po II wojnie światowej miejsce przetrzymywania przez NKWD i KBW osób podejrzanych o wrogą działalność wobec władzy ludowej. W latach późniejszych budynek stanowił siedzibę Ligi Obrony Kraju, a następnie został zaadaptowany na mieszkania dla ludności cywilnej.