Budynek zabytkowy wzniesiony pod koniec XIX w., oznaczony symbolem K 7. Najmniejszy spośród budynków w tej części koszar, a jednocześnie najbardziej wielofunkcyjny. Początkowo służył wojsku rosyjskiemu do 1915r., a od 1926 r. stał się częścią koszar 71 Pułku Piechoty.

Decyzją dowódcy pułku znalazły w nim siedzibę kasyno podoficerskie, areszt oraz główna wartownia. Zachowano klimat i wygląd kasyna w Komorowie, skąd pułk przybył do Zambrowa. Kasyno mieściło się głównie na pierwszym piętrze, składało się z sali balowej, (w której do chwili wybudowania kina garnizonowego wyświetlano filmy), sali jadalnej i biblioteki. W siedzibie kasyna odbywały się spotkania towarzyskie, kwitło życie kulturalne podoficerów i ich rodzin, organizowano uroczystości i odczyty, działały różnorodne sekcje np. teatralna. Od 1929 r. z kasyna korzystali także podoficerowie Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty, a od 1937 r. podoficerowie Mazowieckiej Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii im. Generała Józefa Bema.

Po II wojnie światowej w budynku mieścił się sztab wojskowy LWP garnizonu zambrowskiego; obecnie - Sąd Rejonowy w Zambrowie.